0-1 Yaş / 7

Standart

‘‘Boşuna bekleme baba!’’

Diyor bana

Küçük oğlum…

Neredeyse 9 aydır bir babayım.

Hani “Nasıl başlarsa öyle gider” deriz ya

Onun gibi.

Anne ve ben, onun dünyaya geldiği anı gözlerimizle görünce

“O bana emanet, o savunmasız, onun bana ihtiyacı var.” hisleriyle başlıyor hikaye.

Nasıl refleksle hareket edince düşünmeyiz,

Mantığımızı kapanır sadece hareket ederiz.

Aklımızda sadece “Her ihtiyacını karşılamalıyım!” vardı.

Yani alarm halinde yaşadık.

Sonra sonra Turquinho yetenekler geliştirdi.

Bu defa alarm haliyle, otomatik olarak “ona her şeyi öğretmeliyiz” moduna girdik.

Bir süre böyle gitti.

Okumaya devam edin