Bebekten öğrenmek ne demek?

Yazdığım blogları okuyan arkadaşlarımdan en çok aldığım soru bu…

Sadece bir ya da birkaç yazımı okuduğunu düşündüğüm insanlardan da benzer sorular alıyorum.

Cevabı biraz biberli…

Çocukların biz büyüklere öğretebilecekleri, bizim çocuklara öğretebileceklerinden çok daha derin!

Çünkü biz, kendine özgülüğü çalınmış bir nesilin çocuklarıyız!

Çünkü biz, kendisi olmasına izin verilmemiş bir nesiliz!..

Üstelik bizzat kendi ebeveynlerimiz tarafından!

Ve bunu sorgulamamız,

Anne-babamızı ve/veya bizi büyütenleri eleştirmemiz

O kadar ayıp, o kadar yasak ki,

Sadece sessiz kalmayı tercih ediyoruz…

Hangimizin başına gelmedi?

Giydiklerimiz diğer çocukların, gençlerin giydikleriyle aynı değilse, Okumaya devam edin

0-1 Yaş / 7

‘‘Boşuna bekleme baba!’’

Diyor bana

Küçük oğlum…

Neredeyse 9 aydır bir babayım.

Hani “Nasıl başlarsa öyle gider” deriz ya

Onun gibi.

Anne ve ben, onun dünyaya geldiği anı gözlerimizle görünce

“O bana emanet, o savunmasız, onun bana ihtiyacı var.” hisleriyle başlıyor hikaye.

Nasıl refleksle hareket edince düşünmeyiz,

Mantığımızı kapanır sadece hareket ederiz.

Aklımızda sadece “Her ihtiyacını karşılamalıyım!” vardı.

Yani alarm halinde yaşadık.

Sonra sonra Turquinho yetenekler geliştirdi.

Bu defa alarm haliyle, otomatik olarak “ona her şeyi öğretmeliyiz” moduna girdik.

Bir süre böyle gitti.

Babalar da Anlar